Dinsdag van onze laatste week. We hebben al lang goesting om een top hier achter ons huis te beklimmen en er een vlag te bevestigen aan een oude niet meer in gebruik zijnde TV antenne. Het was een lastige gevaarlijke klim. (maar dat wisten  we niet op voorhand) Uiteindelijk hingen we onze vlag op. We hadden een fantastisch uitzicht op de omgeving. Maar … onze vlag zie je van beneden bijna niet. Zaterdag vliegen we naar huis. We hopen in mei terug te kunnen keren naar dit wondermooie gebied met zijn fantastische klimaat. Bijna elke dag een helderblauwe hemel. Bijna elke dag ontbijten en middagmalen op het terras. Overwinteren is ons hier heel erg meegevallen en we hopen dat nog vele jaren te kunnen doen.  We hopen ook dat veel familie en vrienden via deze blog hebben kennisgemaakt met het natuurpark Cabo De Gata. En wie weet ons eens komen bezoeken. Wanneer we hier terugkomen in mei zal het al veel warmer zijn en dan schakelen we over op meer watergenoegens. Over ons wedervaren zul je dan allicht ook wel een en ander lezen. In de tussentijd hoop ik wat tijd te vinden om de vaste rubrieken van deze blog wat uit te werken.

Met Ingrid en Marieke hebben we de top gehaald. Maar het was lastiger dan we veronderstelden.

Ook ik moet natuurlijk op de foto met mijn vlag.

De volgende foto’s geven een idee van de omgeving. Zeer uitzonderlijke beelden.

Las Negras

De huizenrij waar ook Margaret Merry woont.

Ingmar zijn huis dat vanaf het onze gezien heel hoog ligt. Maar van hieruit moeten we naar beneden kijken.

Over de bergkam zie je Hortichuelas en de baan naar boven richting Fernand Perez.