El Rocio. Een bedevaartsoord met enkel zandwegen. Veel paarden en koetsen. Het lijkt een westerndorp. Een Madonna die om de zeven jaar verhuist naar een ander oord. Dit jaar helaas, we krijgen ze dus niet te zien. Een Madonna waar met Pinksteren duizenden pelgrims met paard en kar naartoe trekken dwars door de beschermde doñana. El Rocio waar het momenteel hard aan het regenen is zodat we ons afvragen hoe we hier morgen gaan weggeraken. Een kerk waar je plots tussen een groep pelgrims staat die voor de Madonna (die er op dat moment niet is) begint te zingen. (een beetje als een flashmob) Een dorp dat in vogelvlucht slechts 40 km van onze vorige bestemming lag. Maar omdat het in het parque national La Doñana ligt moesten we een omweg maken van 185 km om het te bereiken. Een speciale belevenis die de omweg waard is.