Een speciale dag gisteren: Marieke 65. En geen kinderen of kleinkinderen in de buurt. Dat steekt. Maar gelukkig is er facetime (de Apple variant van Skype). Ik had vlaggetjes opgehangen om het toch wat feestelijk te maken. Marieke heeft geen wensen. Ik weet altijd veel meer dingen die ik voor mijn verjaardag zou willen krijgen dan dat ik er kan krijgen. Maar zij heeft geen wensen. Ik heb haar dan maar een messenset gekocht bij een ambulante handelaar toen we in Carboneras op een terras zaten. Een koopje.

Het weer was de eerste week van februari uitstekend. Wat daarna kwam was zeer wisselvallig. Zon, harde wind en bewolking. We hebben het allemaal gehad. Bij zoverre dat we soms toch een warme jas moesten aandoen. En dat is voor deze streek zeker niet normaal.

We lieten het niet aan ons hart komen en gingen elke dag wandelen. Soms een korte wandeling soms een dagwandeling met nieuwe en nog onbekende uitzichten.

Vandaag is het schitterend weer. De wind is gaan liggen en er is volle zon. De terrassen liggen vol rood stof. Dat zal nog heel wat werk vragen om dat op te ruimen.

Ik heb mijn schotelantenne deze morgen met kabeltjes vastgezet. Ons beeld viel door de harde wind voortdurend uit. Als er onder de lezers mensen zijn die ook TV – Vlaanderen hebben heb ik een vraag: hebben jullie Radio 1 en Radio 2 ? (post 500 en 501) Hier kon ik die deze zomer nog ontvangen nu niet meer. Gelukkig is er nog Klara die we wel kunnen ontvangen. Qué lastima ?

Ik voeg enkele foto’s toe: een beeld zegt meer dan veel woorden.

Picknick op een berg in de buurt van Playa Monsul.

Veel wind en wegwaaiende golfkruinen.