Cabo De Gata

Van mijn schoonbroer, rechts op de foto, Frans Wuytack, kreeg ik een mail die ik hieronder publiceer.  Frans is beeldhouwer en dichter en wou zijn waardering voor mijn blog op deze wijze uiten.

“En el circulo estrecho del minuto presente.”

Garcia Lorca. 

(In de enge cirkel van het nu-moment dat duurt.)

Los reportages de Wim Thys nos hacen descubrir una Andalucia de una manera original.
Fietsend,wandelend, zwemmend, autorijdend weet Wim ons binnen te leiden in het hart van Andalucia samen met zijn vrouw Marieke.

De turbulente geschiedenis van volkeren en kulturen Feniiciers, Grieken, Romeinen, Kelten, Moren, Kristenen mixten zich tot een nieuw fenomeno humano.

Verdwalend tussen de 900 zuilen van de Mesquita van CORDOBA en in de pitoreske straatjes van de Juderia , het Alcazar en tussen de muren en in de tuinen van Kaliefen en koninginnen.

Eventjes in en uit je zelf stappen om je zelf weer te vinden.

La Sierra Subetica, fietsen op de Via Verde, een oud treinspoor, 120km lang dat zich slingert als door het Paradiso van Dante’s Divina Comedia.

En maar fietsen…..

Granada,El Sacro Monte,eventjes onderduiken bij de Zigueners.

Tussen de Flamenco ritmes.

“Con la sombra en la cintura,ella suena en su baranda”

Garcia Lorca.
(Met de schaduw op haar heupen, droomt zij aan haar balustrade.)

Romancero Gitano

Wandelend over de 200 miljoen jaar oude huid van moeder aarde lezen we de medicijnen des levens: wilde venkel,thijm ,marjolein, en belanden in Cortigo de Frailes waar zich de boda de Sangre (de Bloedbruilof) van Garcia Lorca afspeelde.

De weg vervolgt naar de ongerepte stranden Monsul, Media Luna,Genovese, om als zwemmedicijn met een duik in de Zee de dag te eindigen.

“Verte desnudo es recordar la tierra.” Garcia Lorca.

(Je naakt zien is de aarde gedenken.)

Frans en de vrienden van Cabo de Gata.

El premio “La Palma de Cabo de Gata” werd gegeven aan de regionale reporter Wim Thys op één December 2017 in Las Negras.

Frans17
900 aaa

Er moet hier voor fotografen goed geld te verdienen zijn. Regelmatig komen hier trouwers in feestkledij toe samen met een fotograaf. Die zoeken dan op de rotsen aan het strand naar idyllische plekjes om foto’s te nemen.

We vermoeden dat die foto’s de week na het huwelijksfeest genomen worden. Want na zo’n fotoshoot ziet zo een wit bruidskleed er toch wat groezelig uit.

Ook in de periode van de communiefeesten zie je dat. Zo was er vorig jaar een fotograaf die een houten kermispaard op het strand installeerde. De hele namiddag had hij om het uur een ander gezin dat uitgebreid gefotografeerd moest worden. 

Bij aankomst kan het wel even duren hoor vooraleer mevrouw klaar is voor de fotoshoot.

Vanuit Cordoba reden we vorige zaterdag een 70 km terug in de richting Granada via de A432. Daar heb je de Sierra de Subetica en een mooie via verde. Een oud treinspoor van 120 km dat nu fietspad is. In Doña Mencina kun je gemakkelijk het pad op. Je kan er ook fietsen huren en er is een ruime camperplaats. Wij overnachtten in het hotel Doña Mencina. (50€)

We deden een tochtje van 40 km en kwamen onder meer langs een volledig uitgedroogd meer.

Het spoor diende vroeger om de olijfolie te vervoeren. Het hele gebied is trouwens één grote olijfgaard.

In het oude station van Luque is er nu een restaurant en een museum over de olijfolie molens.

Medina Azahara of met zijn oude arabische naam Medinat al Zahra is simpel gezegd het buitenverblijf van de kalief van Cordoba. De stad ligt een tiental kilometer buiten Cordoba. Je kunt er met eigen vervoer heen maar er rijden ook bussen. De bus brengt je naar het bijzonder interessante en achitectonisch zeer mooie bezoekerscentrum. Van daaruit brengt een bus je dan naar de eigenlijke opgravingen. Het bezoekerscentrum is eigenlijk het belangrijkste. Je ziet via allerlei multimedia voorstellingen en teruggevonden voorwerpen hoe rijk die buiten Cordoba gebouwde paleisstad wel geweest moet zijn. De stad was voltooid in 947 en werd door berbers verwoest in 1011. Vervolgens heeft de natuur alles opgeslokt. Tot men in 1911 begonnen is met de opgravingen. Op dit ogenblik is 12% reeds opgegraven waarvan  5% opengesteld voor bezoekers. Het busticket kost 9€ (inclusief de tweede bus die je naar de opgravingen voert), de toegang is gratis voor inwoners van de europese gemeenschap.

Bezoekerscentrum ontworpen door de spaanse architecten Nieto en Sobejano.

Zoals steeds op dergelijke archeologische plekken heb je vooral veel verbeelding nodig om er iets van te maken. Maar het moet gezegd overal staan hier duidelijke informatieborden die je uitleggen wat er te zien is.

Overal in deze stad werd water aangevoerd via ondergrondse kanalen en werd het afvalwater weggevoerd. Hier een foto van een van de vele latrines die in de gebouwen werden gevonden.

Er zijn ook delen die hersteld werden en een vrij mooi beeld geven van de weelde die er geweest is.

Tot onze grote verbazing stak plots een vos in langzame pas het terrein over waar wij en een tweetal andere mensen stonden.

Deze bus brengt je vanuit het centrum van Cordoba naar het bezoekerscentrum. Elke voormiddag zijn er twee ritten. De laatste vertrekt om 11 uur.

Zondagnamiddag kwamen we terug via Motril en Almeria  van een uitstap naar Cordoba.  In Andalusië is autorijden nog echt leuk. Weinig verkeer, goede wegen en prachtige uitzichten. Bijgevoegde foto spreekt boekdelen. 

Vorige week deden we een citytrip naar Córdoba. Een geslaagde onderneming ! Het weer was voor deze tijd van het jaar uitstekend. De oude stad heeft ons hart veroverd. Veel te zien, veel te beleven, kleine verkeersvrije straatjes (Barrio de Juderia)  met bebloemde huizen en prachtige patio’s, restaurantjes, barretjes en winkeltjes. En natuurlijk niet te vergeten het Alcazar en de Mezquita die een bezoek meer dan waard zijn. Vanuit Las Negras naar Granada en daar via de A432 binnendoor ongeveer 350 km. Waarvan 150 km met aan beide zijden van de weg olijfbomen.

Op ons eigen gematigde tempo volgden we een wandelroute doorheen de verkeersvrije stad die ons langs de voornaamste bezienswaardigheden bracht. De foto’s hieronder geven er een gedeeltelijk beeld van.

Buiten Cordoba bouwden de kaliefen een zomerverblijf: Medina Azahara. Dat hebben we ook bezocht. Daarover en over onze fietstocht op de Via Verde del Aceite in de Sierra de Subbetica zal ik later verslag uitbrengen.

Puente Romano. Door Cordoba stroomt de Guadalquivir.  De Puenta Romano verbindt beide oevers. Vanop de brug heb je mooi uitzicht op de stad, de belendende watermolens en de Torre de la Calahorra. 

Zicht op de stad en de Puente Romano vanuit de Torre de la Calahorra

Waterrad.

Tuinen van het Alcázar de los Reyes Christianos. In dit kasteel verbleven de katholieke koningen vooraleer ze naar Granada trokken.

Moskee/kathedraal. Te groot om te fotograferen. Maar deze zijgevel zegt al iets. In elke zijgevel waren er meerdere ingangen. Vergeet niet dat 1000 jaren geleden Cordoba de grootste stad van Europa was bevolkt met arabieren (moslims), christenen en joden.

Een van de toegangen tot de moskee. In elke gevel zijn er meerdere.

Binnenin de moskee waren er 900 zuilen. Helaas hebben de katholieke koningen er middenin een kathedraal geplaatst. De grootsheid van dit volume is daardoor onderbroken.

Vroeger minaret, nu toren van de kathedraal.

Cordoba is ook zeer gekend voor de vele mooie patio’s.

Plaza de la Corredera. eeuwenlang een ontmoetingsplaats, plaats voor ketterverbrandingen, stierengevechten, fiesta’s, markten enz. Doordat het geheel in dezelfde okerkleurige kleuren steekt is de aandruk groots.

Samen met Herman en Hilde deden we vandaag een fietstocht vanuit Agua Amarga. (37km) Eerst richting Argamasson, dan Los Gafares, La cueva del Pajaro,naar Carboneras. Daar blijven eten (groeten van Danny uit Las Negras gedaan) en dan door naar Agua Amarga. Hilde en Herman rijden met een mountainbike en ik stelde Hilde voor om eens mijn elektrische fiets te proberen voor het laatste stukje bergop. Ik dus op haar mountainbike. Dat viel mij erg tegen. Man als je nog nooit bergop reed met een niet-elektrische fiets dan schrik je toch. En dan nog eens met een volle maag. Dat hielp ook niet. In Agua Amarga aangekomen zaten de dames al in het water vooraleer wij de fietsen in Herman zijn auto hadden ingeladen. Wij konden niet achterblijven en doken ook in zee. (20gr) De renners kruipen wel in een ijsbad om hun spieren los te maken, dus een zwemmetje in relatief fris water zal ook wel goed zijn dachten wij.

Even de kaart bestuderen.

Ik plaats regelmatig een berichtje over het onderwerp overwinteren. Voornamelijk omdat het thuisfront nogal dikwijls foute ideeën heeft daarover. Dan bedoel ik over het weer. Sedert vorige zondag is de temperatuur zowel overdag als ’s nachts enkele graden frisser geworden. En dat voel je. Het huis koelt sneller af, het warm water is minder warm en in de wind is een pull nodig. Wie nu nog op sandalen of met korte broek de stad ingaat is duidelijk een toerist. Maar de lucht blijft blauw en de zon blijft schijnen. Op een terrasje met een gezond sapje is het best aangenaam.

Vandaag deden we een  rit door de Alpujarras. Met name een deel dat zo dichtbij mogelijk ligt. Vanuit Las Negras slechts 75 km ver. De rondrit ter plaatse ongeveer 50 km. We bezochten achtereenvolgens: Terque, Alhabia en Alboloduy. Daar wordt heel goede wijn gemaakt, maar we hebben geen wijngaarden gezien en ook geen Bodega. Dat was een beetje een teleurstelling. Maar we gaan er achteraan. 

Vervolgens reden we verder richting Naciemento langs een schilderachtige weg. Via een andere parallelweg die al even schilderachtig was reden we terug. (heen via de A1075, terug AL3407)

In totaal deden we 200 km.

Geniet van de foto’s.

Volg deze tegels en je ziet de mooiste plekjes van het dorp.

Terque

Terque

Terque

Terque

Alhabia

Wasplaats Alboloduy.

Mezquita

Vandaag reden we 70 km zuidwaarts tot in Roquetas. We fietsten er langsheen het strand op een mooi aangelegd fietspad. Kwamen langs hotels met grote zwembaden, zagen veel wandelaars en op het einde picknickten we met zicht op zee.  We zagen ook verschillende leuke plekken waar er campers stonden. Voor de rest zeggen de beelden meer dan ik kan beschrijven.