Cabo De Gata Blog

Op de terugweg van Cordoba via Granada en Motril hielden we halt in Lanjaron. Een kuuroord in de Alpujarras. Zeer gemakkelijk te bereiken via een brede 5 km lange asfaltweg. Het was zondag en zeer druk. Blijkbaar zijn er nogal wat Spanjaarden die er een daguitstap van maken.  We bezochten het”balnearium” (kuuroord) met de bronnen. In het toerismebureau wezen ze ons ook de weg naar een bijzondere wijk met kleine pittoreske straatjes. Er is verder ook een heel mooie fontein met een opa en oma en hun in het water spelende kleinkinderen. 

Onze oudste kleinzoon noemt Jaron. Vandaar dit grapje.

De bronnen in het kuuroord. Je mag er een flesje vullen na je ingeschreven te hebben.

Overal zie je zulke teksten die je even doen stilstaan.

Hier in Andalusië zijn 6 en 8 december feestdagen. Ik weet niet hoe het zit in de rest van Spanje. Maar hier zijn de winkels dan dicht en maken veel mensen de brug. (Puente)

6 december is dan niet Sint Niklaas maar Dia de la Constitution. Dag van de grondwet. En dat ze daar niet mee lachen weten ze in Catalonië ondertussen. 

8 december is een religieuze feestdag. Maria Onbevlekt Ontvangen. (Is dat niet de dag dat je pannenkoeken moet bakken? ) 

En zo gaat het leven hier zorgeloos verder. Wat ze er ook in de rest van Europa mogen over denken. Feesten kunnen ze hier.

Zo wordt de kerstverlichting in de grote steden niet zomaar aangestoken op een mooie dag. Neen dat moet gebeuren met veel luister én veel volk die dat komt meemaken. Soms vraag ik me echt af als die mensen geen chronisch slaaptekort hebben.

Een culturele activiteit die na 22 uur begint is hier heel normaal.  En zo kan ik nog even doorgaan met het opnoemen van (leuke) eigenaardigheden. Waarbij ik begon met twee eigenaardige verlofdagen.

Als het even wat frisser wordt zetten we toch gewoon het stoofje buiten.

Frans en Leen hebben hier in Las Negras enkele olijfbomen. Wat doe je met ocharme 14 kg kleine olijfjes? Leen kreeg het adres van een molen in een piepklein dorp hier in de buurt: Gafarillos. (40 km is hier dichtbij)

Wij er naartoe, benieuwd wat ze van onze oogst zouden vinden. Lees het beeldverslag hieronder.

14 kg olijven.

Storten in een diepe trechter.

Transport naar de reinigings machine.

Hier worden de olijven gescheiden van takjes en blaadjes.

In dit labo wordt elke levering, ook de onze, gecontroleerd. Onze levering van 14 kg leverde 25% olie met een aciditeit van 1,9.

In deze machines worden de olijven geperst.

Vooraleer je olie in ontvangst te nemen moet je langs het kantoor passeren. Je krijgt er een netjes uitgeprinte rekening met de uitslag van de labotesten. Voor onze 3,5 l olie, aangevuld met een 0,5 liter betaalden we 5€. Let ook op de vergroting van een lotje van de Loteria de Navidad waar je hier overal loten van kunt kopen. Die worden dan verkocht met een toeslag van enkele euro’s voor een goed doel. Trekking te volgen op TV op 22 december. Begint om 9uur. 

Leen en Marieke poseren met de twee flessen olie. En ze is echt heel lekker.

Oude olijfmolen op het terrein.

Van mijn schoonbroer, rechts op de foto, Frans Wuytack, kreeg ik een mail die ik hieronder publiceer.  Frans is beeldhouwer en dichter en wou zijn waardering voor mijn blog op deze wijze uiten.

“En el circulo estrecho del minuto presente.”

Garcia Lorca. 

(In de enge cirkel van het nu-moment dat duurt.)

Los reportages de Wim Thys nos hacen descubrir una Andalucia de una manera original.
Fietsend,wandelend, zwemmend, autorijdend weet Wim ons binnen te leiden in het hart van Andalucia samen met zijn vrouw Marieke.

De turbulente geschiedenis van volkeren en kulturen Feniiciers, Grieken, Romeinen, Kelten, Moren, Kristenen mixten zich tot een nieuw fenomeno humano.

Verdwalend tussen de 900 zuilen van de Mesquita van CORDOBA en in de pitoreske straatjes van de Juderia , het Alcazar en tussen de muren en in de tuinen van Kaliefen en koninginnen.

Eventjes in en uit je zelf stappen om je zelf weer te vinden.

La Sierra Subetica, fietsen op de Via Verde, een oud treinspoor, 120km lang dat zich slingert als door het Paradiso van Dante’s Divina Comedia.

En maar fietsen…..

Granada,El Sacro Monte,eventjes onderduiken bij de Zigueners.

Tussen de Flamenco ritmes.

“Con la sombra en la cintura,ella suena en su baranda”

Garcia Lorca.
(Met de schaduw op haar heupen, droomt zij aan haar balustrade.)

Romancero Gitano

Wandelend over de 200 miljoen jaar oude huid van moeder aarde lezen we de medicijnen des levens: wilde venkel,thijm ,marjolein, en belanden in Cortigo de Frailes waar zich de boda de Sangre (de Bloedbruilof) van Garcia Lorca afspeelde.

De weg vervolgt naar de ongerepte stranden Monsul, Media Luna,Genovese, om als zwemmedicijn met een duik in de Zee de dag te eindigen.

“Verte desnudo es recordar la tierra.” Garcia Lorca.

(Je naakt zien is de aarde gedenken.)

Frans en de vrienden van Cabo de Gata.

El premio “La Palma de Cabo de Gata” werd gegeven aan de regionale reporter Wim Thys op één December 2017 in Las Negras.

Frans17
900 aaa

Er moet hier voor fotografen goed geld te verdienen zijn. Regelmatig komen hier trouwers in feestkledij toe samen met een fotograaf. Die zoeken dan op de rotsen aan het strand naar idyllische plekjes om foto’s te nemen.

We vermoeden dat die foto’s de week na het huwelijksfeest genomen worden. Want na zo’n fotoshoot ziet zo een wit bruidskleed er toch wat groezelig uit.

Ook in de periode van de communiefeesten zie je dat. Zo was er vorig jaar een fotograaf die een houten kermispaard op het strand installeerde. De hele namiddag had hij om het uur een ander gezin dat uitgebreid gefotografeerd moest worden. 

Bij aankomst kan het wel even duren hoor vooraleer mevrouw klaar is voor de fotoshoot.

Vanuit Cordoba reden we vorige zaterdag een 70 km terug in de richting Granada via de A432. Daar heb je de Sierra de Subetica en een mooie via verde. Een oud treinspoor van 120 km dat nu fietspad is. In Doña Mencina kun je gemakkelijk het pad op. Je kan er ook fietsen huren en er is een ruime camperplaats. Wij overnachtten in het hotel Doña Mencina. (50€)

We deden een tochtje van 40 km en kwamen onder meer langs een volledig uitgedroogd meer.

Het spoor diende vroeger om de olijfolie te vervoeren. Het hele gebied is trouwens één grote olijfgaard.

In het oude station van Luque is er nu een restaurant en een museum over de olijfolie molens.

Medina Azahara of met zijn oude arabische naam Medinat al Zahra is simpel gezegd het buitenverblijf van de kalief van Cordoba. De stad ligt een tiental kilometer buiten Cordoba. Je kunt er met eigen vervoer heen maar er rijden ook bussen. De bus brengt je naar het bijzonder interessante en achitectonisch zeer mooie bezoekerscentrum. Van daaruit brengt een bus je dan naar de eigenlijke opgravingen. Het bezoekerscentrum is eigenlijk het belangrijkste. Je ziet via allerlei multimedia voorstellingen en teruggevonden voorwerpen hoe rijk die buiten Cordoba gebouwde paleisstad wel geweest moet zijn. De stad was voltooid in 947 en werd door berbers verwoest in 1011. Vervolgens heeft de natuur alles opgeslokt. Tot men in 1911 begonnen is met de opgravingen. Op dit ogenblik is 12% reeds opgegraven waarvan  5% opengesteld voor bezoekers. Het busticket kost 9€ (inclusief de tweede bus die je naar de opgravingen voert), de toegang is gratis voor inwoners van de europese gemeenschap.

Bezoekerscentrum ontworpen door de spaanse architecten Nieto en Sobejano.

Zoals steeds op dergelijke archeologische plekken heb je vooral veel verbeelding nodig om er iets van te maken. Maar het moet gezegd overal staan hier duidelijke informatieborden die je uitleggen wat er te zien is.

Overal in deze stad werd water aangevoerd via ondergrondse kanalen en werd het afvalwater weggevoerd. Hier een foto van een van de vele latrines die in de gebouwen werden gevonden.

Er zijn ook delen die hersteld werden en een vrij mooi beeld geven van de weelde die er geweest is.

Tot onze grote verbazing stak plots een vos in langzame pas het terrein over waar wij en een tweetal andere mensen stonden.

Deze bus brengt je vanuit het centrum van Cordoba naar het bezoekerscentrum. Elke voormiddag zijn er twee ritten. De laatste vertrekt om 11 uur.